فرش(بافته هاي ايران)

تحقيق فرش(بافته هاي ايران)
 متشکل از 57 صفحه ، در قالب word  قابل ويرايش و اماده پرينت

بخشی از محتوا ::
 فرش اراك از نوع فرش درشت‌بافت و در بهترين فرم آن فرشهاي با رجشمار متوسط 40 و به ندرت 50 يا بالاتر است آنچه فرش اين منطقه بدان اشتهار يافته حضور نوعي خصلت بومي – منطقه‌اي و كهن براساس استفاده از پشم و رنگ و طرح‌هاي خام و ساده و تقريباً روستايي است.
 قطعاً اگر قرار باشد فرش اراك را آنچنان كه طي سالهاي شكوفايي و آنچنان كه بازارهاي دنيا مي‌پسندد( قبل از تأثير تغييردهندة طرح‌هاي خارجي) در محدودة فرشهاي روستايي و يا شهري طبقه‌بندي كنيم قطعاً خصوصيت روستايي اين فرش غالب خواهد بود فرش اراك به بافت فرشهاي ابريشمي شهره نيست. زيرا استفادة بسيار مناسب از پشم در فرشهايي به غايت ساده و طرح‌هاي ساده‌تر و رنگ‌آميزي محدود ولي زيبا اين فرش را بي نياز از آن مي‌كرد كه براي بالابردن ارزش فرش متوسط به استفاده از مزد اوليه گرانقيمت شود.
 آنچه در ولهله نخست در اين گزارش به چشم مي‌خورد آن است كه مسأه رنگ ظاهراً پابه‌پاي رشد و توسعة تجارت در مورد فرش مطرح گرديده‌است. در اواسط سلطنت مظفرالدين‌شاه حدود سالهاي 1317 ه.ق به دليل شكايات و مسائلي كه در مورد فرش ايران در بازارهاي خارج بوجود آمد با مساعدت شاه صدور فرشهاي ايراني كه با رنگ جوهري( انيليني) رنگ شده‌بود به خارج ممنوع شد.
 با مرورو عمدة آثار مكتوب دربارة قالي‌بافي تقريباً‌نشانه‌ي مستقيم و مطمئني از قالي اصيل سيستان نمي‌يابيم. در آثاري كه راجع به قالي بلوچي نوشته شده‌است جسته گريخته و به صورت نامطمئن از يكي در قالي منسوب به سيستان سخن رفته‌است. بافندگي قديم سيستان مرهوم كوشش در روحيه شاد و پرتوان زن سيستاني بوده‌است.
 اما آنچه قالي سيستان را دور از دسترس تحقيق نگهداشته و تغييرات مهم زيست بومي و تاريخي است كه منجر به ويراني اين گوشه از ميهن ما شده‌است.