شرح سه غزل از حافظ

تحقيق شرح سه غزل از  حافظ
 متشکل از 17 صفحه ، در قالب word  قابل ويرايش و اماده پرينت

بخشی از محتوا ::
 خرقه بسوزان حافظ

دوش می آمد و رخساره برافروخته بود

                                                 تاکجا بازدل غمزده ای سوخته بود.

رسم عاشق کشی و شیوه شهر آشوبی

                                             جامه ای بود که برقامت او دوخته بود

جان عاشق سپند  رخ خود می دانست

                                            و آتش چهره درین کار برافروخته بود

یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد

                                           آن که یوسف به زر ناسره بفروخته بود

گفت و خوش گفت برو خرقه بسوزان حافظ

                                          یارب این قلب شناسی زکه آموخته بود

 

در شعر بالا شاعر در مقام هنرمندی والا از موعظه ی مستقم پرهیز کرده است در ابتدای شعر به توصیف پرداخته است و شخصی را توصیف کرده است که کارش خرابکاری و شهرآشوبی است شاعر در بیت چهارم پند پیام اخلاقی خود را بیان کرده است شاعر دنیا و خوشی های دنیوی را زودگذر می داند و سفارش به درک دنیا و زودگذز بودن آن می کند و وابسته نبودن به دنیا را گوشزد می کند و همه ی دار وندار انسان را آخرت می داند و با رندی راه رهایش دنیوی و با عشق راز گشایش و رستگاری احروی را به ما می آموزد.

 

دل میرود زدستم صاحب دلان خدا را

       دل میرود زدستم صاحب دلان خدا را

                                                      دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

       کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز

                                                         باشــد که باز بینـیم دیدار آشنا را

       ده روز مهر گردون افسانه است و افسون

                                                    نیکی به جای یاران فرصت شمار یارا

       ای صاحب کرامت شکرانه سلامت

                                                     روزی تفقدی کن درویــش بینوا را

       آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است

                                                     با دوســتان مرو.ت با دشمنان مدارا

      هنگام تنگ دستی در عیش کوش ومستی